இயற்கையின் வட்டமும், மதங்களும், மனிதர்களும்

வாழ்க்கை ஒரு வட்டம், இங்கே தோக்கிறவன் ஜெயிப்பான், ஜெயிக்கிறவன் தோப்பான். ஒரு பிரபலமான Dialogue. ஆனால் இது உண்மையும் கூட. வாழ்க்கை மட்டுமல்ல, இயற்கையின் அத்தனை நிகழ்வுகளுமே ஒரு வட்டப்பாதையில்தான் நிகழ்கின்றன. கோள்கள் சூரியனைச் சுற்றுவது, உப கோள்கள் கோள்களைச் சுற்றுவது, மாதங்கள், நாட்கள், பெண்களின் மாதவிடாய், வானிலை, காலநிலை என எரிமலை வெடிப்பது முதல் எறும்பின் வாழ்க்கை வரை அத்தனையுமே ஒரு வட்டத்தில்தான் நிகழ்கின்றது.

ஒவ்வொரு வட்டப்பாதையும் அதற்கேயுரிய ஒழுங்கமைப்பில், கால இடைவெளியில் நடைபெறுகின்றது. ஆனால் மனிதனின் மனிதன் தன் விஞ்ஞானத்தால் இதைக் குலைக்க முயல்கிறான். மனிதனால் இயற்கையின் வட்டப்பாதையின் கால அளவை மாற்ற முடிந்ததே தவிர இன்றுவரை எந்த ஒரு வட்டப்பாதையையும் குலைக்க முடியவில்லை. மாறாக மனிதன் அவ்வாறு குலைக்கும் போதெல்லாம், இயற்கையின் ஒழுங்கு குலைந்து அது மனிதனிற்கே எமனாக ஆவதுதான் நிகழ்கின்றது. இவற்றை மனிதன் உணர்ந்தாலும், ஏற்றுக்கொள்ளும் மனநிலையில் அவன் இல்லை.

இந்த இயற்கையின் வட்டத்திற்றான் மனிதனின் வாழ்க்கை வட்டம், வாழும் முறை, ஏன்?, மனிதனின் நடை, உடை பாவனைகூட நிகழ்கின்றது. முக்கியமாக மனிதனின் உடை நாகரிகத்தின் வட்டம் மிகக் குறுகியதாக இருப்பதுடன் எளிதாக உணரக்கூடியதாகவும் உள்ளது.

இந்த வட்டத்திற்கு மனிதனின் அறிவும் தப்பவில்லை போன்றே தெரிகின்றது. இன்றய விஞ்ஞானக் கண்டுபிடிப்புக்கள் பெரும்பாலானவை பண்டய மனிதர்களால் அறியப்பட்டவை என்பது பல சமய நூல்களில் இருந்து அறியமுடியும். ஆனால் அவை சமயத்தைச் சார்ந்திருப்பதாலும் ஆதாரங்கள் இல்லாதிருப்பதாலும், வேறுபல காரணங்களாலும் அவற்றை விஞ்ஞானிகள் ஏற்றுக்கொள்ள மறுப்பதோடு மறைத்தும் விடுகின்றனர்.

எந்த ஒரு மதமும் அதன் அடிப்படையில் பகுத்தறிவையே போதிக்கின்றது. அவ்வாறே மதங்களின் தோற்றத்திற்கும் பகுத்தறிவு வாதிகளே காரணமாக இருந்துள்ளனர். புத்தரே, இயேசுவோ, இல்லை நபியோ போதித்தது பகுத்தறிவையே தவிர மதத்தையல்ல. அவர்கள் போதித்த பகுத்தறிவே மார்க்கங்களாகக் கருதப்பட்டு பின் மதங்களாகத் தோற்றம் பெற்றன. இந்து சமயத்திற்கோ அடிப்படையாக இயற்கையே உள்ளது. பண்டைய மனிதர்கள் வணங்கிய இயற்கைப் பொருட்களே பின்வந்த மனிதர்களால் தெய்வ வடிவம் கொடுக்கப்பட்டு கடவுள்களாக்கப்பட்டன. இன்றும் கூட இயற்கை வளிபாடு இந்து சமயத்தில் பல மாற்றங்களுக்குட்பட்டாலும் உள்ளது.

இவ்வாறு ஒவ்வொரு மதங்களையும் பின்பற்றியோரில் ஒருசிலர் தமது வயிற்றுப் பிழைப்புக்காக மதங்களின் அடிப்படையான பகுத்தறிவைப் பின்தள்ளி மூட நம்பிக்கைகளை வளர்த்தனர். தொழில் முறைச் சாதிகளை, சாதிமுறைத் தொழில்களாக மாற்றினர். இவ்வாறு சாதிமுறையைச் சாராத சமயங்கள் தமது மதத்தைப் பரப்புவதற்கு அதே சாதியைக் கையில் எடுத்தன. அதில் ஓரளவு வெற்றியும் பெற்றன.

இவ்வாறு மூட நம்பிக்கைகளை ஊட்டி வளர்க்கப்பட்ட மனிதர்கள் சிந்திக்கத்தொடங்கியதுதான் விஞ்ஞான வளற்சி. இந்த விஞ்ஞான வளற்சியிற்றான் மனிதன் மதங்களை விடுத்துப் பகுத்தறிவு பேசுகின்றான். ஆனால் இன்றய அனைத்து மதங்களும் அதே பகுத்தறிவை அடிப்படையாகக் கொண்டே தோற்றம் பெற்றன என்பதை மறந்து விடுகிறான். அப்பகுத்தறிவு மூட நம்பிக்கையாகி, இன்று மீண்டும் அதே பகுத்தறிவு உச்சம் பெறுகின்றது. இந்த மனிதனால் உருவாக்கப்பட்ட மதங்களிலேயே, இல்லாவிட்டால் மனிதனின் உணர்வுகளிலேயே, இல்லை மனிதனின் சிந்தனைகளிலேயே இயற்கை தனது வட்டத்தைக் காட்டிவிட்டது இல்லையா?